.นเดือนธันวาคม สามีของฉัน ลูกสาววัย 5 ขวบของเราเว็บสล็อตแตกง่าย และฉันตรวจพบเชื้อ COVID-19 เป็นบวก ชีวิตที่นอกลู่นอกทางแล้วเซื่องซึม กลิ่น รส ลมหายใจ ปกติหรือไม่? อากาศมีกลิ่นเฉพาะความหนาวเย็น ทุกอย่างได้ลิ้มรสกระดาษแข็งรัฐส่งเครื่องวัดออกซิเจนในเลือดมาให้เราเพื่ออ่านระดับออกซิเจนจากนิ้วของเรา อุปกรณ์ส่งเสียงบี๊บเมื่อระดับเหล่านั้นลดลงต่ำเกินไป ซึ่งเป็นการวัดที่ดูเหมือนเป็นกลางในช่วงเวลาส่วนตัว เราใช้อุปกรณ์โดยละทิ้ง มีเพียงสามีของฉันเท่านั้นที่กระตุ้นสัญญาณเตือน เขาเข้านอนซึ่งเขาพักอยู่หลายวันหรืออาจจะเป็นสัปดาห์ เวลากลั่นเป็นช่วงเวลา: โรงเรียนทางไกล, อาหาร, คริสต์มาส, ชีพจร-ox, เสียงบี๊บ
เราออกจากการกักกันในวันที่ 1 มกราคม วันเริ่มต้นใหม่ ยกเว้นลูกชายวัย 8 ขวบ
ที่เคยกระฉับกระเฉงของฉัน ซึ่งไม่เคยได้รับผลตรวจเป็นบวก ตอนนี้อยู่หน้าเครื่องทำความร้อนเป็นเวลาหลายชั่วโมง สามีของฉัน การหายใจของเขายังคงผิดปกติและความเหนื่อยล้าของเขายังคงอยู่ โหมกระหน่ำ ฉันซึมซับอารมณ์ของพวกเขาเป็นของฉันเอง การคำนวณความเสี่ยงของฉันเปลี่ยนไป เมื่อความสิ้นหวังบดบังความกลัวต่อโรคภัย โรคภัยไข้เจ็บที่เราซ่อนเร้นมานานแสนนานก็ยังพบเราอยู่ดี ตอนนี้เรามีภูมิคุ้มกันหรือไม่? เราควรดำเนินการเหมือนเมื่อก่อนหรือไม่?
ก่อนที่จะเจ็บป่วย ฉันได้ค้นคว้าเกี่ยวกับความเหนื่อยล้าจากการระบาดใหญ่ซึ่งเป็นคำที่ใช้อธิบายความเบื่อหน่ายที่อาจเกิดขึ้นในช่วงวิกฤตที่ยืดเยื้อเช่นที่เราเป็นอยู่ตอนนี้ ( SN Online: 2/15/21 ) นักจิตวิทยาสังคม Erin Westgate จากมหาวิทยาลัยฟลอริดาในเกนส์วิลล์กล่าวว่า “ผู้คนชอบการกระทำมากกว่าการไม่ทำอะไรเลย สำหรับบางคน การบังคับไปสู่ประสบการณ์นั้นลึกซึ้ง เธอและเพื่อนร่วมงานรายงานในปี 2014 ในScience เมื่อนักวิจัยให้นักศึกษาเลือกระหว่างนั่งเฉยๆ ในห้องที่เงียบสงบ หรือกดปุ่มเพื่อรับไฟฟ้าช็อตตัวเลขที่น่าตกใจก็ทำให้เกิดอาการช็อก
ฉันค้นหาและกดปุ่มนั้นมาตลอดชีวิต ฉันเคยสอนภาษาอังกฤษในญี่ปุ่น
ทำงานเป็นเจ้าหน้าที่ดูแลอุทยานแห่งชาติ และหลังจากเหตุการณ์เลวร้ายต่างๆ นานา ได้ขายสับปะรดไปตามทางหลวงท่องเที่ยวในฮาวายเพื่อแลกกับเต็นท์บนหัวของฉัน งานล่าสุดของ Westgate ชี้ให้เห็นว่าการกดปุ่มมักจะเจริญรุ่งเรืองในสภาพแวดล้อมที่สมบูรณ์และสวยงาม ฉันเอาใจใส่ ท่ามกลางฉากหลังอันน่าสยดสยองของการต้องกลับบ้านเกิดในช่วงวิกฤตสุขภาพโลก ฉันได้ลงทะเบียนเรียนวิชาเครื่องปั้นดินเผาแบบตัวต่อตัว จินตนาการถึงแนวคิดในการสร้างบางสิ่งจากโคลน
สุชาติปั้นหม้อบนล้อเครื่องปั้นดินเผา
นักเขียน Sujata Gupta ได้เรียนวิชาเครื่องปั้นดินเผาเพื่อสร้างประสบการณ์ใหม่ด้านสุนทรียะ
SARAH CAMILLE WILSON
เส้นทางที่สาม
นักจิตวิทยาที่ศึกษาความอยู่ดีมีสุขหรือความเจริญของมนุษย์มีความเห็นมาช้านานว่า “ชีวิตที่ดี” สามารถดำเนินไปได้ 2 ทาง คือ ความสุขหรือความหมาย
นักจิตวิทยา ชิเงฮิโร โออิชิ นักจิตวิทยากล่าวว่า “จนถึงตอนนี้ นักจิตวิทยาได้ทำงานกับการแบ่งขั้วนี้ ซึ่งเป็นแบบจำลองของความเป็นอยู่ที่ดีในชีวิต” เขาอธิบายชีวิตที่มีความสุขว่าเป็นหนึ่งในความสุข ความสะดวกสบายและความปลอดภัย และชีวิตที่มีความหมายว่าเป็นหนึ่งในความสำคัญ จุดประสงค์และความสอดคล้องกัน หรือเป็นระเบียบ ความสุขและความหมายสามารถวิ่งคู่ขนานหรือตัดกัน Oishi กล่าว แนวคิดทั้งสองมีรากฐานมาจากความมั่นคงส่วนบุคคลและสังคมเป็นส่วนใหญ่
แต่จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อพื้นที่ใต้เท้าหัก? หรือถ้าใครไม่เคยมั่นคงมาก่อนล่ะ? มีความหวังอะไรในการค้นหาเส้นทางสู่ชีวิตที่ดี?
ในช่วงหกปีที่ผ่านมา Oishi และทีมของเขาที่มหาวิทยาลัยเวอร์จิเนียในชาร์ลอตส์วิลล์ได้ตอกย้ำคำตอบของพวกเขา นั่นคือเส้นทางที่สามสู่ชีวิตที่ดีที่เรียกว่า “ความร่ำรวยทางจิตใจ” การวิจัยของพวกเขาชี้ให้เห็นว่าส่วนผสมของชีวิตที่ร่ำรวยไม่ได้มาจากความมั่นคงในสถานการณ์ชีวิตหรืออารมณ์ แต่เส้นทางสู่ชีวิตที่ร่ำรวยเกิดจากการแสวงหาสิ่งแปลกใหม่ ความอยากรู้อยากเห็น และช่วงเวลาที่เปลี่ยนมุมมองต่อโลก ประสบการณ์มากมายนั้นไม่ได้ดีและไม่ดีโดยเนื้อแท้ พวกเขาอาจจะจงใจหรือโดยบังเอิญ มีความสุขหรือกระทบกระเทือนจิตใจ
ในแง่นี้ การระบาดใหญ่ได้รวมเอาช่วงเวลาแห่งความมั่งคั่งทางจิตใจที่แปลกใหม่ที่เปลี่ยนแปลงมุมมอง มันทำลายงานประจำและการดำรงชีวิตของเรา ปล้นเราจากคนที่เรารัก และทำให้หลายคนตกอยู่ในความสิ้นหวัง แต่มันก็นำพาพวกเราบางคนไปสู่โคลนด้วย เราได้จับยีสต์ป่ามาทำขนมปังเปรี้ยว สวนที่ปลูก และเสื้อสเวตเตอร์ถัก เราจ้องไปที่กองดินเหนียวเปียกบนวงล้อแล้วสงสัยว่าจะทำอย่างไรต่อไป?
เส้นทางชีวิตที่ดีที่สามนี้สามารถให้ยาหม่องในช่วงเวลาที่ยากลำบาก Westgate อดีตนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาของ Oishi กล่าว “ความร่ำรวยทางจิตใจเป็นการเปิดหนทางสู่ชีวิตที่ดีให้กับผู้คนซึ่งดูเหมือนว่าสถานการณ์จะตัดเส้นทางสู่ความสุขและความหมายออกไป”เว็บสล็อต , สล็อตแตกง่าย
