หากคุณต้องการเข้าใจความร่ำรวยทางจิตวิทยาบาคาร่าเว็บตรง โปรดอ่านเกี่ยวกับ Oliver Sacks Lorraine Besser นักปรัชญาจาก Middlebury College ในเวอร์มอนต์ และผู้ร่วมงานของ Oishi ให้คำแนะนำ เธอกำลังคิดถึงการบอกลาโลกที่ Sacks เขียนไว้ในหนังสือพิมพ์ New York Timesเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2015 ไม่นานหลังจากที่รู้ว่าเขากำลังจะเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็ง
นักเขียนและนักประสาทวิทยาที่มีชื่อเสียงได้แรงบันดาลใจจากนักปรัชญา David Hume
ผู้ซึ่งเขียนคำลาที่คล้ายกันในปี 1776 ฮูมอธิบายว่าตัวเองมี “นิสัยอ่อนโยน” Sacks เขียน “ที่นี่ฉันออกจากฮูม ในขณะที่ฉันมีความสุขในความสัมพันธ์และมิตรภาพอันเป็นที่รัก และไม่มีความเป็นศัตรูที่แท้จริง ฉันไม่สามารถพูดได้ ตรงกันข้าม ฉันเป็นคนที่มีอารมณ์ฉุนเฉียว มีความกระตือรือร้นอย่างรุนแรง และขาดการควบคุมอย่างสุดโต่งในกิเลสตัณหาทั้งหมดของฉัน”
การอภิปรายเกี่ยวกับชีวิตที่ดีในสมัยโบราณไม่ได้พิจารณาแบบอย่างของ Sacks แต่อริสโตเติลปราชญ์ชาวกรีกในศตวรรษที่สี่ก่อนคริสต์ศักราชกลับกลายเป็นพื้นที่ลึกลับแห่งนี้ เขาเปิดบทความของเขาชื่อ Nicomachean Ethics โดยการทบทวนคู่แข่งที่หลากหลายเพื่อชีวิตที่ดี —ความสุข, เกียรติ, ความมั่งคั่ง, สุขภาพหรือความโดดเด่น — ในที่สุดก็มาถึง “eudaimonia” โดยพื้นฐานแล้วความเจริญรุ่งเรืองของมนุษย์ อริสโตเติลเขียนว่า “มีความกระตือรือร้นตามคุณธรรมที่สมบูรณ์ … ไม่ใช่สำหรับช่วงระยะเวลาหนึ่งแต่ตลอดชีวิตที่สมบูรณ์”
ในบรรดาผู้เข้าแข่งขันเหล่านั้น มีเพียงความเพลิดเพลินและความอิ่มเอมใจ ด้าน “ความรู้สึกที่ดีและเป็นความดี” ของเหรียญสองขั้วนั้น ได้ทนต่อการทดสอบเวลาอันยาวนาน Westgate กล่าว
อริสโตเติล ผู้มีฐานะดีที่ชัดเจน ถือว่าชีวิตที่ดีเป็นอุดมคติในอุดมคติ ซูซาน วูล์ฟ ก็เช่นกัน “นักปรัชญาบางคนรวมถึงฉันด้วย บอกว่าชีวิตที่ดีไม่ได้ดีแค่จากภายใน” วูล์ฟ นักปรัชญาด้านศีลธรรมแห่งมหาวิทยาลัยนอร์ธแคโรไลนาที่แชปเพิลฮิลล์กล่าว แต่ชีวิตจะต้องดีจากภายนอกหรือจากมุมมองของชุมชน
แต่การเกิดขึ้นของจิตวิทยาเชิงบวกเมื่อหลายสิบปีก่อนได้เปลี่ยนความสนใจ
จากส่วนรวมเป็นรายบุคคล ตอนนี้ Westgate กล่าวว่า “ชีวิตที่ดีหรือไม่นั้นอยู่ในสายตาของบุคคลที่เป็นผู้นำชีวิตนั้น”
วิสัยทัศน์ของกระสอบ
ปีแรก ๆ ของ Sacks เต็มไปด้วยความโศกเศร้า ตามสารคดีเกี่ยวกับชีวิตของเขาที่ออกอากาศทาง PBS ในเดือนเมษายน Sacks เกิดในปี 1933 ที่ลอนดอน และถูกส่งตัวไปโรงเรียนประจำในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ซึ่งเด็กๆ คนอื่นๆ รังแกเขาและ Michael พี่ชายของเขา ในสภาพแวดล้อมนั้น ไมเคิลกลายเป็นคนโรคจิตและได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคจิตเภท ครอบครัวก็พังทลาย จากนั้น เมื่อ Sacks อายุ 18 ปี พ่อแม่ของเขาพบว่าเขาเป็นเกย์ แม่ของเขาซึ่งเขามีความผูกพันใกล้ชิดเรียกเขาว่า “สิ่งที่น่าสะอิดสะเอียน”
“คำพูดของเธอหลอกหลอนฉันมาตลอดชีวิตและมีบทบาทสำคัญในการยับยั้งและฉีดความรู้สึกผิดเกี่ยวกับเรื่องเพศของฉันเอง” แซกส์กล่าว
Sacks หนีไปซานฟรานซิสโกในวันเกิดอายุ 27 ปีของเขาและถูกกักตัวที่ศูนย์การแพทย์ นอกชั่วโมง Sacks กล้ามขึ้น ในที่สุดก็ยกแท่ง 600 ปอนด์จากหมอบเพื่อสร้างสถิติการยกน้ำหนักของแคลิฟอร์เนีย เขายังติดยาบ้า นอนหลับและกินน้อยๆ ขณะขับมอเตอร์ไซค์คำรามอย่างเร็ว สารคดีแนะนำว่า Sacks กำลังวิ่งหนีจากความเหงาที่ท่วมท้นของเขาเอง
“ความไวแบบนั้นเป็นอันตราย มันต้องการระดับความอยากอาหาร ความมีชีวิตชีวา การตอบสนอง ซึ่งหมายความว่าคุณสามารถหลุดพ้นจากรางรถไฟได้ทุกเมื่อ” ริค เบิร์นส์ ผู้กำกับสารคดีกล่าว “คำถามกลายเป็น: อะไรคือความสัมพันธ์ที่คุณต้องมีต่อความอยากอาหารของคุณเอง”
ภาพขาวดำของ Oliver Sacks นั่งบนมอเตอร์ไซค์
เมื่อนักประสาทวิทยา Oliver Sacks อายุ 20 ปลายๆ ดังที่แสดงไว้ที่นี่ในปี 1961 ใน Greenwich Village, NY เขาใช้ชีวิตอย่างป่าเถื่อนแต่โดดเดี่ยว
มูลนิธิ OLIVER SACKS
ในวันส่งท้ายปีเก่าปี 1965 Sacks จ้องมองไปที่ก้นบึ้งของการติดยาของเขา “ฉันดูใบหน้าที่ผอมแห้งของฉันแล้วพูดว่า ‘โอลิเวอร์ คุณจะไม่ได้เห็นวันปีใหม่อีกเว้นแต่คุณจะได้รับความช่วยเหลือ’” แซ็คส์เล่าในสารคดี
หกเดือนต่อมา Sacks เริ่มพบผู้ป่วยไมเกรนที่คลินิกแห่งหนึ่งในนิวยอร์กซิตี้ ในช่วงที่จะกลายเป็นยาบ้าครั้งสุดท้ายของเขา Sacks อ่านหนังสือ 500 หน้าเกี่ยวกับทฤษฎีเบื้องหลังไมเกรน พร้อมกรณีศึกษาโดยละเอียดซึ่งเขียนโดยแพทย์ Edward Liveing ในปี 1870 “ฉันอ่านหนังสือทั้งเล่มด้วยความปีติยินดี” แซกส์กล่าว “ด้วยแอมเฟตามีนในตัวฉัน บางครั้งฉันก็รู้สึกว่าท้องฟ้าทางระบบประสาทเปิดออก และอาการไมเกรนก็เปล่งประกายราวกับกลุ่มดาวบนท้องฟ้า”บาคาร่าเว็บตรง
